Commons:Photographs of identifiable people/nl

From Wikimedia Commons, the free media repository
Jump to navigation Jump to search
This page is a translated version of a page Commons:Photographs of identifiable people and the translation is 100% complete. Changes to the translation template, respectively the source language can be submitted through Commons:Photographs of identifiable people and have to be approved by a translation administrator.

Shortcuts: COM:IDENT • COM:PEOPLE • COM:BLP


Foto van een identificeerbare persoon op een privéplaats, gepubliceerd met toestemming.

Bij het omgaan met foto's van mensen zijn we verplicht om rekening te houden met de wettelijke en morele rechten van het onderwerp. Deze rechten kunnen beperkingen of verplichtingen opleggen aan degenen die een foto maken, uploaden of hergebruiken. Deze kwesties verschillen nogal van de auteursrechtelijke status van de foto. Een Creative Commons licentie of publieke domein status betekent bijvoorbeeld dat de copyright eigenaar (meestal de fotograaf) afstand heeft gedaan van bepaalde rechten of deze heeft verloren en dat hun toestemming om de foto te gebruiken niet vereist is. Dit doet echter geen afbreuk aan eventuele rechten die behoren tot het onderwerp van de foto.

Het publiceren van een foto van een identificeerbare persoon op een privéplaats vereist meestal toestemming, en Commons verwacht dit, zelfs als relevante wetten dit niet vereisen. In veel landen (vooral Engelstalige) is het publiceren van een eenvoudige foto van een identificeerbare persoon op een openbare plaats meestal geen toestemming vereist, op voorwaarde dat het gebruik niet-commercieel is. Commercieel gebruik (dat hier een andere betekenis heeft dan voor auteursrecht) is meestal toestemming vereist. De toestemmingsvereisten verschillen echter per land; In sommige landen is zelfs voor het maken van een foto toestemming vereist. Toestemmingsvereisten kunnen ook afhankelijk zijn van andere factoren.

In de meeste landen hebben deze problemen alleen betrekking op foto's waarvan de persoon identificeerbaar is en nog in leven is. Maar zelfs als de persoon niet identificeerbaar is of is overleden, kunnen bepaalde juridische en ethische kwesties blijven bestaan.

Juridische kwesties

Er zijn twee vormen van persoonlijkheidsrechten die het maken, hosten en gebruiken van foto's waarbij het onderwerp een levend persoon is, regelen: het recht op publiciteit en het recht op privacy. Er moet ook voor worden gezorgd dat belasteren niet het onderwerp is.

Commons vereist dat foto's legaal zijn in al het volgende: (a) het land waarin de foto is genomen; (b) het land van waaruit de foto is geüpload; (c) de Verenigde Staten (waar Commons-afbeeldingen worden opgeslagen).

Het sjabloon {{Personality rights}} kan worden gebruikt om hergebruikers van Commons-inhoud te waarschuwen dat lokale wetten aanvullende vereisten voor hergebruik kunnen opleggen, bovenop de vereisten die hier worden gehandhaafd. Wetten zowel waar de foto wordt genomen als waar deze wordt gepubliceerd, moeten worden overwogen.

Het recht op publiciteit

Een anti-stierenvechten reclame van PETA, met een afbeelding van Patricia de León met toestemming.

Main: COM:personality rights § Likeness and persona

Het recht op publiciteit is het recht om het commerciële gebruik van iemands beeltenis te controleren. Het meest voor de hand liggende voorbeeld hiervan is in de reclame (en het geldt ongeacht of de advertentie zelf voor commerciële doeleinden is of niet). Dit recht heeft betrekking op het onderwerp van de foto en staat los van de auteursrechtlicentie van de fotograaf die zijn eigen voorwaarden kan opleggen of vrijheden kan verlenen met betrekking tot commercieel hergebruik. Alle afbeeldingen die op Commons worden gehost, moeten gratis commercieel hergebruik toestaan vanuit het oogpunt van auteursrecht, maar het onderwerp van de foto kan nog steeds toestemming weigeren of betaling eisen voor dergelijk hergebruik. Dit recht heeft echter geen invloed op het hosten van een afbeelding op Commons, heeft zelden invloed op het gebruik van een afbeelding op een Wikimedia-project en heeft waarschijnlijk alleen invloed op reclame/commerciële hergebruikers van de afbeelding. Merk op dat in sommige landen en Amerikaanse staten het recht op publiciteit enige tijd na het overlijden van het onderwerp kan blijven bestaan.

Het recht op privacy

Het recht op privacy is het recht om met rust gelaten te worden en niet zonder toestemming aan publieke controle te worden onderworpen. Het recht op privacy is vastgelegd in verschillende internationale wetten, hoewel de details over foto's van land tot land verschillen. Beelden mogen niet op onredelijke wijze binnendringen in het privé- of gezinsleven van de betrokkene.

De wet op de privacy met betrekking tot foto's kan grofweg worden onderverdeeld in de vraag of de foto op een privé- of openbare plaats is genomen. Een privé plaats is ergens waar een persoon een redelijke verwachting van privacy heeft, terwijl een publieke plaats ergens is waar iemand geen dergelijke verwachting heeft – de voorwaarden staan los van de vraag of het land privaat of publiek eigendom is. Een tent op een strand is bijvoorbeeld een privéplek op openbaar terrein en een concert is een openbare plek op privéterrein. Een plek kan openbaar toegankelijk zijn, maar toch een verwachting van privacy behouden met betrekking tot fotografie, bijvoorbeeld een ziekenhuisafdeling tijdens bezoekuren. Of de plek privé is of niet, kan ook afhangen van de situatie op dat moment: diezelfde ziekenhuisafdeling zou bijvoorbeeld een openbare plaats zijn geweest tijdens een rondleiding voordat deze opengaat.

In de Verenigde Staten (waar de Commons-servers zich bevinden) is toestemming in de regel niet vereist om mensen op openbare plaatsen te fotograferen.[1] Tenzij er specifieke lokale wetten zijn die het tegendeel beweren, dwingende juridische zorgen (bijv. laster) of morele zorgen (bijv. foto die oneerlijk is verkregen), vereist de Commons-gemeenschap normaal gesproken niet dat een identificeerbaar onderwerp van een foto die op een openbare plaats is genomen, ermee heeft ingestemd dat de afbeelding wordt genomen of geüpload. Dit is zo of het beeld nu van een beroemde persoonlijkheid is of van een onbekend individu.

In veel landen is de toestemming van de proefpersoon nodig om een foto te maken, en/of deze te publiceren en/of commercieel te gebruiken zelfs als de persoon zich op een openbare plaats bevindt. Verdere nuances kunnen de leeftijd van de persoon zijn, wat de persoon op dat moment doet, of het een beroemd persoon is, of het beeld nieuws van algemeen belang betreft, enz. Zie Landspecifieke toestemmingsvereisten voor meer informatie.

Vanwege de verwachting van privacy moet normaal gesproken de toestemming van de persoon, die het onderwerp is, worden gevraagd voordat een foto met een identificeerbare persoon wordt geüpload die op een privéplaats is genomen, ongeacht of het onderwerp wordt genoemd of niet. Zelfs in landen die geen privacywet hebben, is er een morele verplichting voor ons om geen foto's te uploaden die inbreuk maken op de redelijke verwachting van privacy van een persoon.

Evenredigheid

In sommige landen is evenredigheid (redelijk gebruik) het belangrijkste juridische criterium van alle uitzonderingen. Dat betekent dat gebruikelijke praktijken worden toegestaan en getolereerd door de wet.

Laster

Afbeeldingen mogen de afgebeelde persoon niet ten onrechte belachelijk maken of vernederen. Dit kan simpelweg het gevolg zijn van de inhoud van de afbeelding, maar kan ook ontstaan door een slechte keuze van titel, beschrijving of categorie. Laster is zowel een juridische als een morele kwestie; daarom baseert Commons beslissingen niet op de vraag of de persoon in staat is of het waarschijnlijk is om te vervolgen.

Werknemers

Als de fotograaf in dienst is tijdens het maken van foto's, kunnen hun acties onderworpen zijn aan hun arbeidsovereenkomst of de regels van hun beroepsorganisatie. Voor kwesties met betrekking tot medisch personeel en foto's van patiënten, zie het essay Afbeeldingen van patiënten.

Morele kwesties

Shortcuts

Hoewel sommige aspecten van ethische fotografie en publicatie door de wet worden gecontroleerd, zijn er ook morele kwesties. Zij vinden een weerspiegeling in de formulering van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, artikel 12:[2] "Niemand mag worden onderworpen aan willekeurige inmenging in zijn privacy, familie, huis of correspondentie, noch aan aanvallen op zijn eer en reputatie." Algemeen fatsoen en respect voor de menselijke waardigheid kunnen van invloed zijn op de beslissing om een afbeelding te hosten die hoger is dan wat de wet vereist. De mate waarin een afbeelding bijvoorbeeld als "oneerlijk verkregen" of "opdringerig" kan worden beschouwd, is een kwestie van mate en kan afhangen van de aard van de opname, de locatie en de bekendheid van het onderwerp.

De herkomst van een afbeelding kan het gebruik ervan onherstelbaar aantasten. Een "inkijkje" of "ongepaste" foto wordt ethisch niet aanvaardbaar gemaakt alleen omdat het gezicht van het onderwerp is uitgesneden. Een paparazzi-telefoto van een naakte zonaanbidder wordt niet acceptabel door het gezicht onherkenbaar te maken.

Net zoals kwaliteitskranten een "public interest"-test kunnen toepassen op twijfelachtige afbeeldingen, kan ook worden gekeken naar de mate waarin een afbeelding voldoet aan onze educatieve projectdoel. Bij twijfel is er geen vereiste voor Commons om een afbeelding van een persoon te hosten.

Huisregels

Sommige locaties of evenementen kunnen "huisregels" hebben die van toepassing zijn op fotografie. Voor de meeste andere onderwerpen dan mensen beschouwt Commons dergelijke regels als een zaak tussen de fotograaf en de locatie of organisator van het evenement. We verwijderen bijvoorbeeld niet foto's van kunst in een museum alleen omdat het museum fotografie niet toestaat. Wanneer huisregels echter een verwachting van privacy bieden, moeten fotografen toestemming krijgen voordat ze foto's van identificeerbare personen op die site of dat evenement uploaden. Dit is geen wettelijke vereiste, maar een die Commons op morele gronden kan respecteren. Hoewel veel conferenties en conventies bijvoorbeeld als openbaar worden beschouwd, kunnen sommige een specifiek fotografiebeleid hebben dat een verwachting van privacy creëert. Wikimania, de internationale conferentie over Wikimedia-projecten, stelt deelnemers in staat om gekleurde koorden (lanyards) te gebruiken om aan te geven of ze toestemming of bezwaar hebben tegen foto's. Foto's die tijdens dergelijke evenementen zijn gemaakt, worden routinematig verwijderd als ze een identificeerbare persoon afbeelden die een "geen fotografie"-koord draagt.

Toestemming

Een ziekenhuisafdeling is een openbare ruimte waar mensen een verwachting van privacy hebben, dus vanuit het relevante oogpunt hier is het een privéruimte.

Net zoals de omstandigheden van een foto bepalen of toestemming vereist is, hebben ze ook invloed op de aard en mate van toestemming als deze vereist is. Er zijn drie aspecten: het maken, uploaden en gebruiken van een foto. Op het meest basale niveau kan een onderwerp dat naar de camera kijkt en glimlacht, normaal gesproken worden verondersteld zijn toestemming te hebben gegeven om zijn foto te laten maken. In sommige omstandigheden kan echter mondelinge of zelfs schriftelijke toestemming vereist zijn.

Toestemming om iemands foto te laten maken, staat de fotograaf niet toe om te doen wat hij leuk vindt met de afbeelding. Een afbeelding op Commons heeft een grotere potentiële blootstelling dan een afbeelding in een fotoalbum, op een persoonlijke Facebook of een deel van de Flickr-stream van een gebruiker. Een model kan bijvoorbeeld toestemming hebben gegeven voor het maken van de afbeelding voor een persoonlijk portfolio, maar niet voor publicatie op internet. De fotograaf en uploader moeten zich ervan vergewissen dat, wanneer dit vereist is, de gegeven toestemming geschikt is voor het uploaden naar Commons.

Sommige personen zijn niet in staat om de juiste toestemming te geven vanwege de jonge leeftijd (minderjarigen) of vanwege leermoeilijkheden. In deze gevallen moet de toestemming van de ouders of verantwoordelijke voogden worden gevraagd.

Voor een zelfportret, waarbij het onderwerp van de foto ook de fotograaf en/of uploader is, wordt toestemming verondersteld, mits zij de juiste toestemming kunnen geven (zoals hierboven vermeld).

Normaal gesproken is het voldoende dat de uploader beweert dat de juiste toestemming is gegeven. Het sjabloon {{Consent}} kan voor dit doel worden gebruikt, maar is niet vereist. Raadpleeg de sjabloon documentatie.

Een voorbeeld van toestemming die te beperkend is voor Commons zou een typisch toestemmingsformulier voor patiëntenfotografie zijn, waardoor de afbeelding alleen kan worden gebruikt in medische tijdschriften of voor onderwijs in het ziekenhuis. Een voorbeeld van toestemming die toleranter is dan vereist is voor Commons is een model release, waarin de persoon afstand doet van zijn recht op publiciteit.

Landspecifiek

De onderstaande tabel kan worden gebruikt voor indicatiespecifieke vereisten in verschillende landen. Merk echter op dat het geen juridisch bindende tekst is en dat omdat een land hier niet wordt vermeld, het niet het feit weerspiegelt dat iedereen vrij is om foto's van mensen in de openbare ruimte in dat land te maken / publiceren / commercieel te gebruiken. Verdere details, met referenties, zijn te vinden op Landspecifieke toestemmingsvereisten of door op link in de tabel te klikken.

Toestemming vereist voor actie met betrekking tot een foto van een persoon op een openbare plaats (per land)
Land/gebied Maak een foto Publiceer1 een foto Gebruik commercieel 2 een gepubliceerde foto
Afghanistan No Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Argentinië No Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Australië No (with exceptions) No (with exceptions) Yes
Oostenrijk No No (with exceptions) Yes
België No Yes (with exceptions) Yes
Brazilië Yes Yes Yes
Bulgarije No No Yes
Canada Depends on province Yes (with exceptions) Yes
China, Volksrepubliek No No Yes
China, Republiek No No (with exceptions) Yes
Tsjechië Yes (with exceptions) Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Denemarken No Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Ethiopië No Yes (with exceptions) Yes
Finland No Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Frankrijk Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)[3] Yes
Duitsland No (with exceptions) Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Griekenland No No Yes (with exceptions)
Hong Kong Depends on circumstances Depends on circumstances Depends on circumstances
Hongarije Yes (with exceptions) Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
IJsland No No (with exceptions) Yes
India No No (with exceptions) Yes (with exceptions)
Indonesië Yes (with exceptions) Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Iran No (with exceptions) No (with exceptions) No (with exceptions)
Ierland No (with exceptions) No (with exceptions) No (with exceptions)
Israël No No (with exceptions) Yes
Italië No Yes (with exceptions)[4][5][6] Yes[7]
Japan Yes (with exceptions) Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Libië No Yes (with exceptions) Yes
Macau Yes (with exceptions) Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Mexico No Yes Yes
Nederland No No (with exceptions) No (with exceptions)
Nieuw-Zeeland No No Yes
Noorwegen No Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Peru No Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Polen No Yes (with exceptions) Yes
Portugal No (with exceptions) Yes (with exceptions) Yes
Roemenië No Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Rusland No Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Singapore No (with exceptions) No (with exceptions) No (with exceptions)
Slowakije Yes (with exceptions) Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Slovenië No No Yes
Zuid-Afrika No No Yes
Zuid-Korea Yes (with exceptions) Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Spanje Yes Yes Yes
Zweden No No Yes
Zwitserland Yes Yes Yes
Turkije Yes (with exceptions) Yes (with exceptions) Yes (with exceptions)
Verenigd Koninkrijk No (with exceptions) No (with exceptions) Yes
Verenigde Staten No No Usually (although laws differ by state)
1:In deze context van toestemmingsvereisten verwijst "publiceren" naar "openbaar maken" en staat het los van de term "publiceren" zoals elders kan worden gedefinieerd (bijv. Amerikaans / Brits auteursrecht).

2:In deze context van toestemmingsvereisten staat "commercieel gebruik" los van, en "niet", in verwijzing naar, licentievoorwaarden die commercieel gebruik kunnen verbieden (niet-commerciële licenties). Vaak wordt commercieel gebruik in deze context vergeleken met "redactioneel gebruik", waarbij de eerste verwijst naar reclame- en marketingdoeleinden en de laatste verwijst naar nieuwsrapportage en educatie, zelfs als deze met winstoogmerk is gemaakt.

Identificatie

De mate waarin een persoon identificeerbaar is, varieert. Een foto met een duidelijk zicht op het gezicht is zeer herkenbaar. Andere kenmerken van het lichaam, de kleding of de locatie van de persoon kunnen helpen bij het identificeren van het onderwerp. Buiten de foto kunnen aanwijzingen worden verkregen uit de titel, beschrijving, oorsprong, bron-URL en metagegevens (inclusief, maar niet beperkt tot, de geolocatie en datum). Hoe groter de privacyproblemen met foto's, hoe meer gewicht moet worden gegeven aan het risico van identificatie met niet-voor de hand liggende middelen. Of de persoon het hoofdonderwerp van de foto is, of slechts een omstander of achtergronddetail, is een andere belangrijke factor.

Het risico op identificatie kan worden geminimaliseerd door bepaalde informatie niet in de beschrijving op te nemen. Sommige details met betrekking tot de oorsprong van de foto (zoals bron-URL en auteur) kunnen echter vereist zijn door de bronfotolicentie of het Commons-beleid, dus kunnen niet worden verwijderd. Het kan ook mogelijk zijn om het onderwerp vanuit een andere hoek te fotograferen of anders in te kaderen.

Het is beter om toestemming te verkrijgen dan om te proberen een foto te anonimiseren die dit mogelijk vereist. Het plaatsen van een zwarte band over de ogen werd historisch gebruikt om de identiteit van de patiënt in medische publicaties te verbergen, maar wordt niet langer als effectief beschouwd.[8] Gepixelde kenmerken kunnen soms worden onthuld door de ogen dicht te knijpen. Bepaalde schijnbaar onomkeerbare visuele veranderingen, zoals het toepassen van een "twirl" -effect op het gezicht van een onderwerp, kunnen in feite omkeerbaar zijn.[9] 2 Deze grove pogingen om afbeeldingen te anonimiseren, kunnen de waarde van een afbeelding voor Commons zodanig schaden dat deze een beperkte of geen realistische kans heeft om te worden gebruikt.

Wanneer de wet het nemen of publiceren van een foto van een persoon zonder toestemming verbiedt en er geen toestemming is gegeven, is het onethisch om het onderwerp moeilijk te identificeren (zoals het vervagen van hun gezicht): de foto mag niet worden geüpload naar Commons.

Als de originele of soortgelijke afbeeldingen al aanwezig zijn op het internet (op Commons of elders), dan zijn pogingen om het onderwerp te anonimiseren uiteindelijk zinloos. Op inhoud gebaseerd ophalen van afbeeldingen zoals TinEye of Google Afbeeldingen kan een onderwerp identificeren dat geanonimiseerd is. Alle volgende mensen zijn gemakkelijk te herkennen door iedereen die bekend is met het onderwerp. Ze kunnen ook door de computer worden geïdentificeerd door de afbeelding eenvoudigweg naar Google Afbeeldingen te slepen en neer te zetten en naar vergelijkbare afbeeldingen te zoeken.[10]

Voorbeelden

Voor deze foto was geen toestemming nodig, omdat deze op een openbare plaats in de Verenigde Staten is genomen

Voor de volgende voorbeelden is in veel landen geen toestemming vereist:

  • Een anonieme straatartiest
  • Een anoniem persoon, op een openbare plaats, vooral als onderdeel van een grotere menigte
  • Mensen die deelnemen aan een openbaar evenement op een privélocatie, bijvoorbeeld een persconferentie in een kantoorgebouw * Een basketballer die deelneemt aan een wedstrijd die open is voor het publiek

Voor de volgende voorbeelden is meestal toestemming vereist:

  • Een man en vrouw aan het woord, getiteld "Een prostituee spreekt tegen haar pooier" (mogelijke laster)
  • Een identificeerbaar kind, getiteld "Een zwaarlijvig meisje" (mogelijk denigrerend of vernederend)
  • Feestgangers op een besloten feest, tenzij pers specifiek is uitgenodigd (onredelijke inbraak)
  • Naaktfoto's, ondergoed of badpakfoto's, tenzij duidelijk genomen op een openbare plaats - zelfs als het gezicht van het onderwerp is verduisterd (onredelijke inbraak)
  • Telefoto's, van veraf genomen, van een persoon op een privéplaats (onredelijke inbraak)

Verwijderingsverzoeken

Het onderwerp, de fotograaf of de uploader van een afbeelding kan verzoeken om deze uit Commons te verwijderen. De redenen voor verwijdering kunnen dingen zijn als "Het veroorzaakt schaamte" of "Het is gepubliceerd zonder mijn toestemming", enz. Over het algemeen worden afbeeldingen niet verwijderd omdat het onderwerp ze niet leuk vindt, maar beheerders staan normaal gesproken welwillend tegenover verwijderingsverzoeken als er goede redenen kunnen worden gegeven. In ieder geval kunt u een verwijderingsverzoek indienen via het normale openbare beoordelingsproces van een verwijderingsverzoek. Indien discretie vereist is, kan een verwijderingsverzoek waarin dit wordt toegelicht ook privé worden verzonden.

Andere bronnen afbeeldingen

Foto's met gratis licenties die worden gehost op andere websites (zoals Flickr) worden vaak geüpload naar Commons door andere gebruikers dan de fotograaf. Dit kan het moeilijk maken om vast te stellen of toestemming is gegeven. Een gratis beeldlicentie dekt alleen de rechten van de fotograaf en zegt niets over het onderwerp. Het kan nodig zijn om contact op te nemen met de eigenaar van de foto's met betrekking tot toestemming van het onderwerp, ook al betekent de licentie dat we de toestemming van de fotograaf niet nodig hebben.

Zie ook

Externe links

De volgende websites bespreken de rechten van fotografen die foto's maken op openbare plaatsen:

Referenties

  1. Nussenzweig v. DiCorcia
  2. https://www.un.org/en/universal-declaration-human-rights/index.html
  3. Laurent, Olivier (23 april 2013). "Protecting the Right to Photograph, or Not to Be Photographed". The New York Times. Retrieved on 15 February 2015.
  4. Italy, Street-Photography and the Law (29 October 2013). Archived from the original on april 13, 2016. Retrieved on 15 February 2015.
  5. Monti, Andrea. Italian Law & Street Photography / What are you allowed to shoot?. Archived from the original on March 17, 2017. Retrieved on 15 February 2015.
  6. Art. 97. Legge 22 aprile 1941 n. 633 - Protezione del diritto d'autore e di altri diritti connessi al suo esercizio (G.U. n.166 del 16 luglio 1941) / Testo consolidato al 6 febbraio 2016 (DLgs 15 gennaio 2016, n. 8). Retrieved on 2020-05-05.
  7. Art. 96. Legge 22 aprile 1941 n. 633 - Protezione del diritto d'autore e di altri diritti connessi al suo esercizio (G.U. n.166 del 16 luglio 1941) / Testo consolidato al 6 febbraio 2016 (DLgs 15 gennaio 2016, n. 8). Retrieved on 2020-05-05.
  8. ICMJE | Recommendations | Protection of Research Participants. International Committee of Medical Journal Editors. Retrieved on 2016-10-02.
  9. ICMJE | Recommendations | Protection of Research Participants. International Committee of Medical Journal Editors. Retrieved on 2016-10-02.
  10. Google Images (Search by image).